Öyle görünüyor adama. Allah kalbini karartmış. Çünkü “bana bakan kendini görür” diyor. “Ben bir aynayım” diyor.
Mesela Hz. EbuBekir (as) geliyor, âşık,Resulullah (sav)’in aşığı. Duruyor, böyle bakıyor. “Ne kadar güzelsin Ya Resulullah, ne kadar muhteşemsin. Aşığım sana” diyor. Aşkla, muhabbetle bakıyor. “Sen de doğru söyledin. Ben bir aynayım. Bana baktığında o da kendini görüyor” diyor.
Ruhu kara olduğu için Allah onu Ebu Cehil’e öyle gösteriyor. Onun ruhu nur olduğu için nur görüyor, güzellik görüyor.
Cehennemde de mesela ehli küfrün azaplarından en önemlilerinden bir tanesi; cehennemle cenneti kıyaslamalarından kaynaklanacak.
Bir zamanın uzunluğu, zamanın bitip tükenmezliği. Birde sürekli kıyaslama yapmaları. Sürekli imreniyorlar. Diyorlar ki; şeytandan Allah’a sığınırım.“Size Rabbinizin verdiği nimetlerden bize de versenize”diyorlar.
Orada bile kafalama kafasındalar. Ahmağa bak. Sanki Allah’ın izni olmadan oradan gizlice yiyecek verebileceklerini veyahut su verebileceklerini, cennetten bir nimet verebileceklerini ve cennettende sürekli menfez arıyorlar. Çıkabileceğine, alışmışlar dünyada oradan buraya kaçmaya, firara falan. Aptal olduğu için hâşâ Allah’a yine orada inanmıyor, akılsız. Allah’ın gücüne yine inanmıyor. Bir yerden kaçabileceğini düşünüyor cehennemden. Mesela bir menfez arıyor. Mesela cehennem kayalarının aralarından bir yerlere bakıyor. Bir yerleri delmeye çalışıyor. Bir şeyler yapmaya çalışıyor ki oradan kurtulacak.
Halbuki Allah “hiçbir şekilde çıkamazlar” diyor. Ama aptal inanmıyor. İlla ki çıkabileceğini düşünüyor. Bir yer arıyor. Yüzbinlerce sene, milyonlarca sene onun peşinde oluyor. Aptal olduğu için de bıkmıyor. Devamlı devam ediyor. Ama bunlar özel yaratılıyor tabii, inşaAllah.
Bu yazı, Sayın Adnan Oktar'ın, "29 Ekim 2011" tarihinde A9 TV'de yaptığı sohbet programından alınmış bir bölümdür. Sohbetin tamamını http://www.a9.com.tr
adresinden seyredebilirsiniz.
...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder