İnsanlar boş yere acı çekiyor. Mesela oturup maçlardaki şu öfke falan. Halbuki insanları sevmek çok kolaydır. Allah’ı anlamak çok kolaydır. Huzurlu yaşamak çok güzeldir. Sinirli yaşamak çok zor. Bağırıp çağırmak, kızmak, araba devirmek, polis arabası yakmak. Kardeşim nasıl vicdan azabı çeker insan düşünün. Bir polisi yaksa bir insan bilmeden Allah vermesin, ömrü boyunca kemikleri çatırdar ızdıraptan. Bu ne gaddarlıktır? Birde o arabaları benim fakir insanlarımın vergileriyle alıyorlar devlet. Ha benim gecekonduda oturan amcamın, dedemin cebinden parasını çalmışsın, ha gidip o arabayı devirmişsin. Trilyonlarca lira devleti zarara soktular.
Ne oluyor böyle yani? Kime bu öfkeniz? Sevgisizlik o kadar dünyayı kaplamış ki, Darwinist-materyalist kafa o kadar insanların ruhunu karartmış ki, akıl almaz bir öfke ve nefret insanların ruhunda var. Nerene sığdırıyorsun bu öfkeyi? Bu nefreti nerene sığdırıyorsun? Bununla nasıl yaşıyorsun sen? Birde bu kadar nefreti yaşayan adamı sen nasıl destekliyorsun? Birisi de desin ki, “Yazık, Allah’tan korkun. Ne yapıyorsunuz?” falan demiyor adam. O da onu destekliyor. Arabayı yıkmak için, devirmek için o da ona gidiyor omuz veriyor. “Ne yapıyorsunuz? Kendinize gelin, Allah’tan korkun” deyip dağıtsana onları. Delikanlıca böyle akıllıca hareket yapacağına, zulüm ve zulmün uygulayıcılarını desteklemiş oluyor.
Bu yazı, Sayın Adnan Oktar'ın A9 TV'de yaptığı sohbet programından alınmış bir bölümdür. Sohbetin tamamını bu adresten seyredebilir veya deşifresini okuyabilirsiniz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder