Hayret, mesela Burma’ya da gitseniz mahvoluyor Müslümanlar. Orada hoca, alimler var, hocam ne yapalım diyoruz? “Burma’nın kurtuluşu mesele” diyor. Canım hocam, İttihad-ı İslam desene. Allah bela verir aksinde. “Filistin’in kurtuluşu.” Kardeşim Filistin’in kurtuluşu olmaz. Bütün İslam aleminin, bütün dünyanın kurtuluşunu hedefleyeceksin. Yazık, Hıristiyanlara da şefkat duy, Musevilere de şefkat duy, dinsizlere de şefkat duy hepsini kurtaralım. Dünya kardeş olsun, herkes huzur içinde yaşasın. Acı olmasın, ızdırap olmasın. Nefreti, din gibi gösteriyorlar.
Mesela Yahudi nefreti, mason nefreti, müşrik nefreti, ateist nefreti, Budist nefreti. Kardeşim şefkat duymazsan nasıl kurtaracaksın? Peygamberimiz (s.a.v)’in yolu böyle değildi. Şefkat duyuyordu, acıyordu, iyi olmalarını istiyordu. Dolayısıyla o bir yöntem değil. Bazı böyle ucuz Hocalar, bazı cahil kitlelerin beğenisini kazanmak için nefret politikası kullanıyorlar. Mesela masondan nefret ederse o onu kutsal biliyor, değerli hoca diye görüyor. Nefret fikrinden buğz edersin, yanlışlığını düşünürsün, fikrine. Şahsına niye nefret duyuyorsun?
Ben samimi bakıyorum, dürüst bakıyorum yani düz bakıyorum. Millet ne der, insanlar ne der değil; Allah ne der, ben ona göre hareket ediyorum, inşaAllah.
Bu yazı, Sayın Adnan Oktar'ın, "21 Temmuz 2012" tarihinde A9 TV'de yaptığı sohbet programından alınmış bir bölümdür. Sohbetin tamamını bu adresten seyredebilir veya deşifresini okuyabilirsiniz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder