Peygamberimiz (s.a.v) diyor ya: “Ya Rabbi içimi, dışımı, damarlarımı her yerimi nur kıl” diyor. “Her tarafımı nurlandır” diyor. Bu çok müthiş bir dua. Teker teker sayıyor Peygamberimiz (s.a.v). “Yüzümü nurlandır, kemiklerimi, kaslarımı bütün her yerimim nurlandır” diyor. “Her yerimi nur kıl” diyor, maşaAllah. Çok nurluydu Peygamberimiz (s.a.v). Onun nurundan insanlar şöyle bir sarsılıyorlardı. Şaka yaptığı için rahatlıyorlardı. Sarsılma,mesela dili tutuluyor. Bir tane iki tane on tane değil dili tutulan. Konuşamıyor felç. Mesela konuşmak istiyor, “adın ne” diyor Peygamberimiz (s.a.v), söyleyemiyor. Selam veriyor selamını alamıyor. Felç vaziyette böyle. O nurdan, yüzündeki heybetten adeta böyle nutku tutuluyor. Resulullah (s.a.v) böyle elini yüzünü mesh ediyor, seviyor, şakalaşıyor konuşuyor ondan sonra açılıyorlar. Kendine geliyor. Bayılanlar var. Gördü mü direk bayılıyor karşılaştığında. İşte o Peygamberlik alameti.
Mesela başka normal bir insanda olmaz o. Ani karşılaşmada hipnotize oluyor, müthiş bir duygu kaplıyor. Bu değişik bir şey. Baygınlık geçirenler çok fazla oluyor mesela. Baygınlık geçirenler, bayılanlar, dili tutulanlar. O peygamberliğin alameti, Peygamberimiz (s.a.v)’in. “Ben incelemeye geldim, bakacağım bakalım hakikaten peygamber mi değil mi” diyor, bakınca bayılıyor. “Net” diyor, “hiç tartışması yok” diyor. “Bu yüz peygamber yüzü” diyor. Mesela o, Peygamberimiz (s.a.v)’in çok büyük alametlerindendir o devirde. Baya muannit adamlar mesela bakıyor, “başka türlü mümkün değil” diyor. “Bu yüz peygamber yüzü” diyor. Çünkü alışılmış bir insan yüzü değil. Çok acayip bir şey var yüzünde, bir heybet var. Ama tabii tarif edemiyorum. Hz. İsa Mesih (a.s)’ı insanlar gördüğünde anlayabilirler. Hz. İsa Mesih (a.s.)’da da var o peygamberlik alameti. Çok ayrı bir şey.
Bu yazı, Sayın Adnan Oktar'ın A9 TV'de yaptığı sohbet programından alınmış bir bölümdür. Sohbetin tamamını bu adresten seyredebilir veya deşifresini okuyabilirsiniz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder