.Allah sevmeyi ve sevilmeyi seviyor. Allah’ın bir yönü o, bir vasfı. Allah’ın yönü yoktur da, anlamanız için söylüyorum. Yani bir sıfatıdır. Sevmek ve sevilmek. Cennete koyduktan sonra, herkes sever. Ama zorda seviyorsan, işte aşk o.
Allah onu beğeniyor. Uğrunda canını verdin mi, Allah çok seviyor onu. Çünkü bak, sevginin şiddetine bak. Uğrunda canını veriyorsun. Allah’ın verdiği canı, Allah’a geri veriyorsun. Allah onu çok beğeniyor. Onun için günahkar da olsa, onu şehit hükmüne alıyor.
Şehit, ölü olduğunun farkında olmuyor. Ölü değil çünkü. Yani ölü muamelesi görmüyor. Canlı olduğu kanaatinde zaten o da, inşaAllah. Ama ölenler, ölü olduğunu biliyorlar. Ahrette diyor; “Eyvah, din günü bu gün.” Ama hayret, ilk uyandıklarında anlamıyorlar. O acayip. Sakinliklerine bak.
Yani, “biz nerdeyiz?” diyorlar. “Bizi kim kaldırdı bu yattığımız yerden?” Sonra çağırıcı çağırınca, oraya koşunca, “Eyvah” diyorlar. “Bu din günü, biz öldük, dirildik” diyorlar. Önce bayılıp ayıldıklarını zannediyorlar Allahualem, komaya girdiklerini falan. Yani bir mekana, bir yere taşındıklarını, bir çöl gibi bir yere götürdüklerini zannediyorlar. “Öldük herhalde, bayıldım,” herkes kendini ayrı, müstakil sanıyor öyle. Komaya giriyor ya, on yıl, beş yıl falan komaya giriyor, sonra ayılıyor. Komadan kalktığını zannediyor. İnanmıyor yani. Cehennemde de dedikleri devam ediyor
.Bu yazı, Sayın Adnan Oktar'ın, "14 Nisan 2012" tarihinde A9 TV'de yaptığı sohbet programından alınmış bir bölümdür. Sohbetin tamamını bu adresten seyredebilir veya deşifresini okuyabilirsiniz.
Hayret Allah’ın hikmeti. “Göz ucuyla sezdirmeden bakarlar” diyor Allah, “pişmanlıklarını gizlerler” diyor. Orada da enaniyet, ukalalık yapıyorlar.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder